Po raz pierwszy wieś Baruchowo wzmiankowania jest w 1388 r., przynależna do parafii Kłótno. Wieś Baruchowo została spalona podczas przemarszu wojsk szwedzkich na początku wieku XVIII (stanowiły wówczas własność Anny Kretkowskiej). Do XVII wieku osadnictwo na terenie obecnej gminy Baruchowo rozwijało się słabiej niż w innych regionach Kujaw. Powodem tego były słabe gleby, oddzielenie tych ziem od rzeki Wisły pasmem lasów a także oddalenie od szlaków lądowych. Dopiero w XVIII wieku nastąpił wzrost liczby osad i wzmiankuje się również prywatne nazwy osad jak: Skrzynki, Okna Zakrzewek. W 1807 r. tereny obecnej gminy Baruchowo znalazły się w obrębie Księstwa Warszawskiego w departamencie bydgoskim. Po upadku Napoleona, na mocy traktatu wiedeńskiego utworzono Królestwo Polskie. Tereny gminy znalazły się wówczas w zaborze rosyjskim. Z pozostałej w Królestwie Ziemi Kujawskiej utworzono powiat bydgosko-kujawski, w późniejszym okresie nazwany kujawskim, a od roku 1836 - włocławskim. Powiat włocławski składał się z trzech okręgów sądowych tzw. Małych powiatów: brzeskiego, radziejowskiego i kowalskiego z wyodrębnionymi dwunastoma gminami, w tym z Baruchowem.

W 1976 r. wprowadzono nowy podział administracyjny, w wyniku którego cały teren gminy Baruchowo znalazł się w obrębie gminy Kowal. W 1984 r. z gminy Kowal wyłączono wsie Baruchowo, Kłótno, Skrzynki, Goreń i utworzono nową gminę Baruchowo. Od 1 stycznia 1999r. gmina Baruchowo znajduje się w obrębie woj. Kujawsko - pomorskiego. Ze względu na wartości naturalnego środowiska przyrodniczego i walory turystyczne znaczna część obszaru gminy w 1979 r. została włączona w obszar Gostynińsko - Włocławskiego Parku Krajobrazowego. Jakość środowiska przyrodniczego w gminie, w okresie ostatnich kilkudziesięciu lat uległa znacznemu polepszeniu. Stan czystości wody w rzece Rakutówce oraz jeziorach Skrzyneckim i Goreńskim określa się na III klasę . Wody podziemne natomiast na klasę II , czyli średniej jakości. Znaczną poprawę w ty zakresie spowodowała budowa 105 oczyszczalni przydomowych w ostatnich dwóch latach. Podstawową przyczyną degradacji szaty roślinnej w ekosystemach leśnych może stać się niekontrolowany ruch turystyczny na obszarach skoncentrowanej bazy rekreacyjnej intensywnie użytkowanej na obrzeżach jezior i lasów. Dlatego też stworzono bazę infrastruktury turystycznej w miejscach zwyczajowo odwiedzanych przez turystów. Od 2000 roku gmina na terenach dzierżawionych od Nadleśnictwa prowadzi ośrodek turystyczno-wypoczynkowy) pole namiotowe, parking, sanitariaty, obiekt socjalny). Dużo obopólnych korzyści przyniosła wspólna realizacja zadań inwestycyjnych takich jak: wodociągowanie /1999-2001/ terenów turystycznych oraz budowa oczyszczalni przydomowych /2000-2001/. Organizowane częste spotkania i zgłaszane problemy przyczyniły się do przeprowadzania wspólnych akcji dotyczących budowy nowych plaż, ustawienia pojemników w miejscach najbardziej odpowiednich wskazywanych przez turystów oraz porządkowych polegających na wspólnej zbiórce lasów zaśmieconych przez ludzi.